Əgər bir ateist çox ''yaxşı'' biridisə yenə də Allaha inanmadığı üçün cəhənnəmə getməsi məntiqlidir mi ?

Bəli məntiqlidir (çünki bir şeyi məntiqli yada məntiqsiz edən o şeyin məqsədidir.) İndi bunun niyə məntiqli olduğunu açıqlayaq.

Bir nümunə verək. Bir cənazəyə(yasa) çatmaq istədiyinizi düşünün. Əlinizdə iki cür avtomobilin mövcud olduğunu düşünün. Avtomobilin biri xaricən gözəl amma yavaş digəri isə xaricən pis amma çox sürətlidir. Belə bir vəziyyətdə hansı avtomobili seçərdiniz?

Təbii ki hər kəs sürətli olanı seçərdi, çünki əsas məqsəd o cənazəyə yetişməkdir. Normalda avtomobilin gözəlliyi də əhəmiyyətli olmasına baxmayaraq səni cənazəyə vaxtinda yetişdirmədiyi üçün gözəlliyinin heç bir əhəmiyyəti qalmır. Eyni şəkildə bir adam'' yaxşı'' bir ateist isə əsas məqsəd bir yaradana iman etmək olduğu üçün o yaxşılıq bir şey ifadə etmir.

Bir başqa nümunə verək. Bir biologiya imtahanının ingiliscə olduğunu düşünün. Əgər İngiliscə və yə yoxsa biologiyada çox yaxşı olsanız belə qazana bilməzsiniz o imtahanı. Əgər həm İngiliscədə, həm də biologiya haqqinda məlumatınız varsa o imtahanı yaxşı edərsiniz. Əgər İngiliscəyə yaxşı isə lakin biologiya məlumatınız yoxsa yenə də o imtahandan keçə bilməzsiniz.. Yəni ingiliscə bilsəniz belə biologiya məlumatınız bir şey ifadə edər. Eyni şəkildə islamda da iman edilməyi öz yerində yaxşılıq da bir şey ifadə edər. Təbii burda yaxşılıq olmadan da olmayacağını unutmamaq gərək.

Yaxşı Allah özünə iman edilməyi niyə ilk plana qoymuşdur? Bunun ən böyük səbəbi yaradana inanmanın insanların təbiətində mövcud olmasıdır. Antropologiyaya əsaslanan elmi araşdırmalar bunu sübut etmişdir.


Bristol Universitetindən Dr. Justin Barrett edilən araşdırmalara nəzərən bunu söyləyir:'' Əgər müəyyən sayda uşağı bir adaya atsaq və onlar da öz özlərinə büyüse, əminəm yenə də Tanrıya inanacaqlar''.

Əgər bir yaradana inanmaq onsuz da insanların təbiətində varsa bunun ilk planda tutulmasından normal nə ola bilər??

Son olaraq'' yaxşı'' sözünü səbəb dırnaq işarəsi içində yazdığımızı açıqlayaq. Daha doğrusu bir ateist üçün bunu məntiqsiz görməyinin özü üçün nə dərəcədə məntiqdən uzaq olduğunu açiqlayim.

Ateizm baxımından yaxşılıq təməlləndirilə bilməz. Məsələn Əhmədə görə yalan söyləmək yaxşı ola bilər amma Elnura görə yalan söyləmək pis ola bilər. Bir ateist yalan söyləmək pisdir fikrinə sahib ola bilər lakin bu fikrini bir təmələ dayandıramaz. Təkamül adaptasiya kimi şeylərə bağlayar lakin bunlar həmişə bir nəticədir. Bir səbəb deyil.

Yəni ateizm baxımından yaxşılıq deyə bir anlayış belə yoxdur əslində. Bəlkə bir ateistin öz-özünə'' yaxşılıq'' deyə bildiyi şey yaradana görə pisdir?

Daha yaxşılıq anlayişini belə tam anlamiyla düzgün təməlləndirməyi bacarmiyan yaradana inanmayan'' yaxşı'' ateistlərin cəhənnəmə gedəcək olması necə məntiqsiz ola bilər?

Həmçinin təməlləndirilə bilmədiyi üçün ateistlərə belə 1 sual vermək lazimdir.
Əgər bir yaradan var isə ona inanmamaq "pislik" deyilmi bəs?

Lakin bunu da xatırlatmaqda fayda var. Allah Zilzal surəsinin 7. ayəsində'' Kim zərrə qədər yaxşı iş görmüşdürsə, onu qarşılığını görər'' deyir.

Ayədə'' kim'' deyə xitab edilərək bütün insanlardan bəhs edildiyi üçün ateistlər belə yaxşılıqların qarşılığını alacaqlar. Bir ateist nə qədər çox yaxşılıq etsə, o qədər az cəza alacaq. Amma düzgün anlayin.Cəza almiyacaq demirəm az cəza alacaq deyirəm.